Net als de O&K 1306 serie zijn ook deze locjes misbruikt voor het e.e.a. aan uitprobeersels.

Bij elk van de vier ombouwbesprekingen hieronder, worden andere aspecten van de ombouw besproken.   

Fleischmann 42-03

Hieronder twee plaatjes van de geplaatste vervangingsmotor in de V42-03. Deze rode rangeerdiesel is niet geweatherd, heeft geen verlichting en verdient een betere decoder.

De linker en rechter zijkant na plaatsing van een ModelTorque MLF-50.

Fleischmann 42-04

Hieronder twee plaatjes van de geplaatste 'flachmotor' in de 42-04. Niet de kant-en-klare flachmotor uit Olching, maar de niet-kant-en-klare uit de Lemo Solar shop. Deze V42 heeft nog geen verlichting, wacht nog op een wash beurt en een goede decoder.

De linker en rechter zijkant na plaatsing van de LS 2607T012SR klokanker motor.

Fleischmann 42-05

Hier volgt een compacte weergave van de aanpak van de gele O&K rangeerdiesel, welke in een eerder stadium al uitgerust is met een decoder en een 'flachmotor'. 

Was en is.

Der Flachmotor.

De loc is nu uitgerust met ledverlichting. Hiervoor zijn twee printplaatjes op maat gezaagd, waarop drie SMD leds en een SMD weerstandje zijn gesoldeerd. De 'moeilijkheid' bij deze loc is dat er aan loc zijde 2 een gleuf uitgezaagd moet worden voor een tandwiel. Het smalle stukje printplaat kan gemakkelijk afbreken en er is weinig ruimte voor het solderen van een led.

In vergelijking met de groene O&K 42-06 die hieronder wordt besproken, zijn bij deze gele O&K grotere leds (1206) gebruikt. Daarvoor is voldoende ruimte aanwezig. In het frame hoeft niet gezaagd of gefreesd te worden. 

De eerder ingesoldeerde Lokpilot v2.0 is vervangen door een Kühn N045 en zit ingeplugd in een NEM 651 stekkerdoos.

Het NS vignet is weggewerkt, de kap heeft een wash behandeling ondergaan en tot slot is de kap in een matglans vernis gespoten. Ook de gevarenschilden zijn behandeld.  De ondoorzichtige ruitjes zijn niet vervangen door helder glas.

Met ketelwagens. De maximale snelheid afgetopt op 40 km/u.

Fleischmann 42-06

Een groene V42-06 is een omgenummerde V42-04. De rangeerloc is als proefkonijn gebruikt voor het inbouwen van mini ledverlichting. De mini led is in dit geval een SMD 0805.

In de V42 is het inbouwen van led verlichting lastiger te realiseren dan in de enigszins gelijkende 1306. (Zie hier). De ruimte in de loc hiervoor is veel beperkter. Met 'gewone' leds gaat het inbouwen van verlichting niet lukken, tenzij een deel van het frame wordt weggezaagd én de verlichting tot loczijde 1 beperkt blijft. Aan loczijde 2 is namelijk een aandrijftandwiel gepositioneerd achter de linker verlichtingsunit. Dit tandwiel kan niet zonder gevolgen weggehaald worden.

Het inbouwen van verlichting zal op grond van het formaat wel mogelijk moeten zijn met SMD leds. Nog niet eerder is met deze dingen gewerkt, het is het uitproberen waard. Allereerst zijn twee printplaatjes gezaagd voor de beide loczijden.

In het printplaatje voor loczijde 2 is een gleuf gezaagd om zodoende ruimte te maken voor het eerder genoemde tandwiel. Deze ingezaagde tandwielgleuf maakt de print wel kwetsbaar. De ruimte voor de hier te plaatsen led en de verbindingssnoertjes is minimaal.

Vervolgens zijn de SMD leds met elkaar verbonden. Dit verbinden (solderen) is een miniscuul klusje. Het solderen is uitgevoerd met een punt-soldeerstift. Een enkele draad uit een snoer is hier gebruikt om de verbindingen tussen de SMD's te leggen bij het printplaatje me de zaagsnede. Bij het andere printplaatje is decodersnoer gebruikt. Na enig gepruts zijn de soldeerverbindingen tot stand gebracht. Met een aangesloten weerstand is de boel getest en het werkt! Een loeplamp, die ik niet heb, zou handig zijn bij dit soldeerklusje.

Printplaatjes met brandende leds.

De twee printplaatjes, nu met gesoldeerde leds, zijn met dubbelzijdige klevende tape aan het frame van de V42 gezet. Wat ruimte betreft mag de dikte van het printplaatje maximaal 2,65mm per zijde zijn. Dit is de beschikbare ruimte tussen frame en kap, gelijkmatig verdeeld tussen loczijde 1 en 2. Met de 1mm dikke printplaat, verbindingssnoertjes en een plakstrip moet dit dus (net) lukken. In een eventueel volgende loc zal een dunnere printplaat gebruikt worden, om wat meer 'speling' te hebben.

Voorafgaand aan het solderen van de minileds zijn is ook het één en ander gedaan: Per zijde zijn met de hand drie verlichtinggaatjes in de V42-kap geboord. Het handmatig boren duurt natuurlijk langer dan wanneer een boormachien wordt gebruikt, maar het gaat wel veel gecontroleerder. De gaatjes zijn exact in het midden van de lichtunits gepositioneerd. De complete grijze randen van de oorspronkelijke 'verlichting' zijn intact gebleven. In de geboorde gaten zijn passende ronde glaasjes gelijmd. De glaasje zijn afkomstig van een lichtgeleider uit een Röwa 218. Ter voorkoming van het wegspringen van de kleine stukjes geleider is plakband gebruikt om de stukjes bijeen te houden.

De motor van de rangeerloc is vervangen door een klokankertype: Een Lemo Solar 2607T012SR, die wordt hier meer gebruikt.

Loc met deels geboorde lichtgaten en met de glaasjes.

De test.

De rangeerloc is vervolgens uitgerust met een Kühn N045 decoder, waarmee in combinatie met de geplaatste motor goede rijeigenschappen te realiseren zijn. De wielen van de V42 zijn (roest)bruin gekleurd. De loc gaat nog licht geweatherd worden. De verlichting geeft de V42 rangeerloc zeker een meerwaarde. Dit is de eerste van de vier die deze behandeling heeft gehad. De andere exemplaren in Schwarzburgland zullen dezelfde mishandeling krijgen.
Overigens is het jammer dat er geen lichtprintje voor dit locje te koop zijn. Met een professioneel gefabriceerd printje zou het klusje beslist eenvoudiger worden.